Serial „Barwy szczęścia” oglądają głównie mieszkańcy wsi, osoby z wykształceniem podstawowym i emeryci

Ja mam wyższe wykształcenie,doktorat i oglądam ten serial. I wcale się tego nie wstydzę. A szkoda,że tak mało ogląda. Poruszane są tam problemy zarówno dorosłych jak i dzieci,niebezpieczeństwa czyhające na młodzież,problemy finansowe. Czasem sceny są infantylne,ale wnioski już nie. Samo życie.

Dno jeszcze leci

Twoja matka wie co tu wypisujesz?

Bo nikt przy zdrowych zmysłach nie uwierzy w takie bzdury - nagłe sukcesy osob beż żadnego doświadczenia w dziedzinie literatury, w produkcji programu tv... Głupi motyw, w którym dobrze zarabiający przy produkcji popularnego programu (!) rezygnuje z fuhy i zostaje dyspozytorem na pogotowiu, bo to taka pasja niby...
W pewnym momencie przestałam oglądać. Najbardziej z powodu obsady. Dla mnie to taka negatywna selekcja aktorów. Drażnią mnie osoby "grajace" w serialu i drażni mnie "akcja". Naprawdę nie rozumiem, jak pojmują,rzeczywistosc osoby twierdzące, że serial jest życiowy.