SzukajSzukaj
dołącz do nas Facebook Google Linkedin Twitter

„Internet w telewizorze na razie nie zachwyca”

Czy naprawdę potrzebujemy w telewizorze sudoku, Facebooka i wiadomości z Onetu? Komentarz Dominika Komara, managera działu invention w domu mediowym Mindshare Polska.

W ostatnim roku pojawiło się wiele technologii, których głównym zadaniem jest umilanie nam domowych rozrywek. Dalszy (po Nintendo Wii) rozwój technologii „natural user interface” zaowocował m.in. pojawieniem się na rynku kontrolerów PlayStation Move oraz przystawki Kinect do konsoli Xbox. Na fali popularności filmu „Avatar” wypłynęli producenci sprzętu RTV, którzy jako pierwsi zdecydowali się zaproponować rozwiązania pozwalające na wyświetlanie obrazu w trójwymiarze. Co więcej, obecnie praktycznie każdy nowy telewizor i odtwarzacz DVD bądź Blu-Ray przystosowany jest do obsługi internetu. Jeszcze dwa lata temu producenci umożliwiali w ten sposób jedynie aktualizację oprogramowania sprzętowego. Obecnie tworzy się wiele gotowych do ściągnięcia aplikacji dedykowanych telewizorom. Można wręcz odnieść wrażenie, że producenci zmierzają do umieszczania możliwie jak największej liczby aplikacji, wtyczek, rozszerzeń, programów w każdym urządzeniu z dostępem do internetu. Pytanie tylko: czy to ma sens?

Multitasking w XXI wieku
Modelowy przykład: Facebook. Mam go już w komputerze i na komórce. Korzystanie z serwisu w ten sposób jest bardzo komfortowe: mogę w miarę szybko dowiedzieć się, gdzie na świecie jest aktualnie konflikt zbrojny, co słychać u moich znajomych, wrzucić zdjęcia z wyjazdu i obejrzeć polecany przez kolegę nowy film o Forfiterze. To, co mnie absorbuje to treść. W dużej mierze tekst, bo przecież pomimo rosnącego znaczenia contentu audiowizualnego internet to wciąż głównie medium czytane. Przeglądam więc strony internetowe i czytam.

Kiedy jednak włączam telewizor, oczekuję zupełnie innego rodzaju zaangażowania. Jeśli mam laptopa na kolanach sprawy na Facebooku załatwiłem już lub załatwiam równocześnie oglądając „Doktora House'a”. Korzystając z telewizora, mogę obejrzeć film, pograć na PlayStation, ewentualnie obejrzeć Omenę Mensah zapowiadającą pogodę, chociaż i tak częściej pewnie wejdę na ulubiony serwis pogodowy. Wylegując się na kanapie cztery metry od telewizora, szczegółowe informacje mam już na podręcznym ekranie, w telewizorze mogę więc poszukiwać głównie rozrywki. Jeśli już natomiast szukam informacji, to podanej w taki sposób, abym mógł ją pozyskać możliwie biernie, np. słuchając lub oglądając materiał wideo.

Biorąc pod uwagę różne wzorce konsumowania treści (komputer – aktywnie, telewizor – pasywnie), zastanawiać może, dlaczego do nowych telewizorów uporczywie wkłada się Facebooka i Twittera? Czy można wygodnie z nich korzystać siedząc na kanapie? Czy content sieciowy, dostępny w telewizorze i oparty w dużej mierze o tekst będzie dla mnie szybszy i wygodniejszy niż treści dostępne z poziomu komputera, tabletu albo komórki? Szczerze w to wątpię.

Pełen relaks
Za chwilę na rynku pojawi się Google TV, do którego dostaniemy klawiatury i przeglądarkę Chrome. Już wkrótce będziemy mogli przeglądać sieć dokładnie tak jak na ekranie laptopa. Co więcej, producenci sprzętu prześcigają się w dokładaniu wtyczek do swoich nowych modeli. Poza Facebookiem i feedami z Twittera, na ekranie naszej nowiutkiej plazmy można już oglądać pogodę z AccuWeather.com, obejrzeć swoją okolicę na Google Maps, pograć w PacMana lub przejrzeć najnowsze newsy z Gazety albo Onetu. O ile w dobie wszechpotężnych konsoli jedynie sentymentalni weterani gier wideo mogą pokusić się o uruchomienie prostej gry z poprzedniego stulecia i z tego tytułu ich obecność w TV może być uzasadniona, to trudno jednak wyobrazić sobie komfortowe czytanie i poruszanie się po stronach internetowych, jeżeli oglądamy je na 42-calowym telewizorze Full HD, kiedy czcionka użyta na stronie wydaje się wręcz mikroskopijna. Oglądanie serwisów internetowych w taki sposób musiałoby wymagać naprawdę dużej determinacji.

Pierwszą kwestią wymagającą rozwiązania będzie zatem obecne nieprzystosowanie stron www do konsumowania z poziomu kanapy (warto tutaj wspomnieć, że niektórzy amerykańscy nadawcy już zoptymalizowali swoje strony pod kątem oglądania za pośrednictwem telewizora, ale to wciąż bardzo rzadka praktyka). Swoją drogą, czy doprowadzi to do wypracowania dwóch nowych standardów tworzenia www, jednego pod kątem wyświetlania w telewizorach (i przystosowanego do obsługi np. gestowej) i drugiego, dotychczasowego – pod pozostałe urządzenia (ewentualnie zoptymalizowanego do korzystania przy pomocy ekranów dotykowych)?

Drugim problemem jest niedopasowanie treści aplikacji do samego medium. Umieszczanie w telewizorach aplikacji typu Facebook, Twitter albo Onet – w obecnej formie – uważam za pozbawione sensu, ponieważ treści, jakich dostarczają te serwisy, mogą być już z powodzeniem przeczytane na innych, wygodniejszych urządzeniach. Na uwagę zasługuje natomiast trend związany z dostarczaniem zawartości video – jako naturalny i rozsądny dla widzów korzystających z internetu w telewizorze. Rozwiązania takie obejmują w tej chwili m.in. treści z serwisów YouTube, DailyMotion oraz Ipla. Z drugiej strony, mamy też możliwość zainstalowania Skype'a (na co pozwalają np. najnowsze modele Samsunga) i, po dokupieniu specjalnej kamery, prowadzenia rozmów video, co również wydaje się być rozsądne z punktu widzenia użyteczności tego rozwiązania.

Filmoteka z „lajkiem”?
Telewizor podłączony do sieci stający się z powrotem centrum domowej rozrywki ma przed sobą interesujące perspektywy. Najpewniej już wkrótce doświadczymy eksplozji setek nowych aplikacji  dla TV, które wzorem Apple AppStore będą dystrybuowane za darmo lub sprzedawane w sieciowych „marketach”. Jakie więc powinny być, aby widz (czy może już użytkownik?) dostrzegał w nich rzeczywistą wartość?

Podstawą będzie łatwość obsługi i odpowiedź na potrzebę niezbyt zaangażowanej rozrywki. Być może więc, zamiast kanałów RSS z pojedynczą fotografią i mnóstwem tekstu bardziej sprawdzą się estetyczne przeglądarki zdjęć lub wideo (np. materiałów zamieszczanych przez znajomych w serwisach społecznościowych – okrojona wersja Facebooka)?

Pomysłów i scenariuszy rozwoju tego segmentu rynku mediów jest wiele, ale jedno jest pewne: o ile przyszłość internetu w telewizorach nie jest jeszcze znana, z pewnością zapowiada się ciekawie.

Dołącz do dyskusji: „Internet w telewizorze na razie nie zachwyca”

2 komentarze
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Wirtualnemedia.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Jeżeli którykolwiek z postów na forum łamie dobre obyczaje, zawiadom nas o tym redakcja@wirtualnemedia.pl
User
wydawnictwa cyfrowe
Potrzeby zmieniają się nieoczekiwanie. Jeszcze niedawno nikt nie myślał, że na ekranie telewizora będzie grał. Wielość urządzeń, każde do czegoś innego, wywołuje naturalne pragnienie czegoś uniwersalnego. Zmieniają się ekrany, zmieniają się możliwości. Z jednym trzeba się zgodzić: żyjemy w bardzo ciekawych technologicznie czasach.
http://4m-wydawnictwacyfrowe.blogspot.com/
0 0
odpowiedź
User
Paweł Tutka
Potrzebujemy...

tak samo jak potrzebowaliśmy węża w pierwszych nokiach oraz możliwości zmiany "logo operatora" czy też melodii dzwonka. Zobaczcie jak wyewoluował telefon komórkowy.

Te aplikacje pokazują dzisiaj potencjał technologiczny oraz kierunek rozwoju. Dzisiaj telewizory są w bardzo początkowym etapie swojego rozwoju a już wyśmienicie radzą sobie z odtwarzaniem materiałów wideo skompresowanymi bardzo wydajnymi kodekami w FullHD. Te same telewizory bez problemu dzisiaj odbierają sygnał naziemnej i kablowej telewizji cyfrowej oraz wspierają VOD dostarczane w postaci streamingu z Internetu. Patrz na usługi typu Sony Bravia Internet TV, Panasonic Vieracast czy też Samsung Internet@TV. Producentów telewizorów mamy jeszcze kilku, ale o dokonaniach tych trzech pierwszych na polskim rynku słychać najwięcej.

Wyobraźcie sobie bardzo skrajną sytuacje gdy w wyścigu producentów telewizorów Sony decyduje się na wmontowanie konsoli PS4 bezpośrednio w telewizor. Czy telewizor będzie nadal telewizorem? Czy nawigacja po interaktywnej rozrywce nadal będzie skomplikowana, skoro bez problemu radzimy sobie z nią podczas obsługi konsoli. Co stoi na przeszkodzie by do telewizora podłączyć klawiaturę na USB kupioną w sklepie z ogórkami za 9,90
Oczywiście telewizor nigdy nie zastąpi komórki, tabletu, netbooka, laptopa… ale z powodzeniem może zastąpić odbiornik STB, konsolę do gier, odtwarzacz Blu-Ray, DVD, PVR, domowe centrum rozrywki. A po naciśnięciu jednego przycisku na pilocie z powodzeniem będziemy mogli poinformować cały świat przez FP o tym co teraz oglądamy i sprawdzić co oglądają/polecają znajomi.

Dla telewizora bardzo naturalne będzie wyświetlanie interaktywnych treści w wysokiej i bardzo wysokiej rozdzielczości, a to w połączeniu z prawdziwą interakcją, dostępem do nielimitowanych treści wideo na życzenie i na żądanie wykreuje zupełnie nowe potrzeby, zupełnie nowe „pola eksplatacji”.
Obecnie posiadam w domu telewizor Samsung LE40C750, kosztujący 3323 zł brutto którego cena jest porównywalna do ipada 64GB. Ten telewizor jest telewizorem 3D, odbiera telewizję cyfrową, umożliwia dostęp do aplikacji – w tym VOD przez Internet, a po podłączeniu zewnętrznego twardego dysku zamienia się w PVR z TimeShiftem. W ramach projektu Samygo.tv wyciśnięto z niego jeszcze więcej, jako ciekawostkę podam możliwość uruchomienia emulatora Atari ;)

pawel.tutka.eu
0 0
odpowiedź