Skrzypiące zawiasy zamykanej bramy garażu sprawiają że ciarki rozchodzą się
po całym kręgosłupie. Przeczucie czegoś złego, czy czegoś niesamowitego co
być może się dziś wydarzy ?
Jakiś wewnętrzny imperatyw każe usiąść na siodełku i po prostu posiedzieć
przed odpaleniem silnika. Wzrok omiata znane szczegóły: licznik, manetki,
klamki, wystające spod osłon kierownicy mocowania szyb.
Ostre jesienne słońce zaczyna grzać czarny pancerz skórzanej kurtki
zmuszając w końcu do zrobienia czegoś. Zpowrotem do garażu czy na asfalt? Na
asfalt. Zrobić rundkę po okolicy i do domu. Znowu ten dreszcz niepokoju na
kręgosłupie.
Stacyjka, przycsk rozrusz.... ups przecież już od roku nie działa. Czubek
buta na kopke. Dwa słabe, jeden mocny i silnik starej vespy zaskakuje swoim
brym-bym-bym. Niebieski dymek kręci znajomo w nosie.
Kilka ruchów manetką, jedynka, ruszamy dwójkatrójka, jazda. Myśli i niepokój
zostają pod garażem, resztki rozważań zastępuje instynkt. Wyostrza się
wzrok, radar słuchu wyłuskuje z pomiędzy pracy dwusuwowego silnika inne
odgłosy ważne, nieważne i nie wiadomo jakie.
Chłodny wiatr omiata twarz, chce wcisnąć się pod kask, ale nie mogąc,
przyjemnie pogwizduje na jego krawędziach. Ciało, dłonie, stopy, tyłek -
wszytko to przyrasta do niewielkiego skutera i lekko drżąc balansuje po
szaro-czarnej wstążce asfaltu.
Czerwone światło. Szare twarze w stojącym obok autobusie. Nieostre i nieco
zniekształcone wibracjami okien wielkiej metalowej puszki. Wiszący w
powietrzu ciężki kleks spalin diesla. Znowu ruch. Na światłach pierwszy,
potem odstawiony przez dżokejów w focusach, civicach i oplach.
Krótka walka z koleinami, skręt w prawo, skręt w lewo. Znajome ulice,
zaułki, mijane po raz stoniewiadomoktóry twarze zawsze tych samych
zdegenerowanych lokalesów. Rozluźnienie. Zza ściany instynktownego skupienia
dobiega do świadomości jakiś blues. Ni to Riedel, ni to Niemen, ni to
Nalepa.
Bluesowy zaśpiew próbuje dopasować się do bzyczącego silnika vespy. O! Fajna
dupa idzie. Co tam dupa. Motocykl jest jednoosobowy. Każdy. I żaden
dodatkowy balast nie jest tu potrzebny choćby był nie wiem jak blodnwłosy i
długonogi.
Dziura, hamulec, unik gaz, znów fajna dupa ale tamta pierwsza fajniejsza
była, liście przy krawężniku, dużo liści - trzeba minąć bo może woda pod
nimi, ty debilu w puszce nie tak blisko , czekaj kurka blaszka to ci na
światłach się niezły opierdol przytrafi. Światła, debil w puszce okazuje się
być wiekowym księdzem, nauka kultury na drodze nie dochodzi do skutku.
Jesienne słońce szybko się chowa. Jeszcze kilka uliczek i do garażu. Chłodno
się robi, pęcherz dopomina się o swoje prawa.Zielone światło, noga
postawiona na podeście trochę ścierpła i zaczyna mrówkować.
Znów gdzieś z tyłu głowy zaczyna wibrować znany-nieznany blues. Kto to
grał? Co ten tył tak dobija? Przytyło się...Znajomy zjazd w kerunku garażu,
myśli już ustwiają się wokół tego że taki kawał trzeba zpowrotem piechotą,
ścierpnięta noga jeszcze troszkę mrówkuje. Może jakaś fajna kolacyjka, może
potem browarek z kumplami. Hamulec, dziura, unik - jak zawsze w tym miejscu.
Oczy szukają następnej znajomej dziury w szybko zpadającym zmroku. I te
światła. O tej porze dnia to fikcja. Zakręt w prawo (uwaga na żwirek),
kałuża która tu jest zawsze - chyba od bitwy pod Grunwaldem, trochę garbów w
starym asfalcie i jest garaż. Światła, kranik, stacyjka, kask. Blues znika i
jeszcze bardziej ucieka wgłąb bluesowy wątek. Kto go do cholery grał i w
ogóle co to za melodia. Nie ważne. Dwa zamki, skrzypienie bramy, znajoma
mieszanina garażowych zapachów. Ręka szuka wyłącznika, pstryk, światło
garażowych lamp atakuje źrenice.
Rozgrzany silnik sprawia że zapach garażu staje się bardziej intensywny.
Bardziej znany, bardziej namacalny przywołuje do pamięci parę napraw
wykonywanych w kucki przy motocyklach. Kask ląduje na lusterku, blokada
unieruchamia kierownicę i skuter staje się jakby sparaliżowanym zwierzątkiem
łypiącym smutnym skrzywionym okiem reflektora.
Pstryczek od światła, brama która tym razem skrzypi bardziej sennie.
Swędzienie szyi uwolnionej z kołnierza kurtki. Piętnaście minut spcerkiem do
domu w lekko wilgotnym powietrzu jesiennego wieczoru. Dwóch garażowych
sąsiadów też wraca do domu, jeden siedzi na krzesełku przed garażem i
zaciąga się papierosem. Macha ręką zapraszając na szklankę kawy z gruntem.
Gdzieś szczeka pies, gdzieś słychać syrenę straży pożarnej. Zycie jest
piękne...

fajnie napisane. moze napiszejsz jakies opowiadanie z watkiem i akcja?

Wieslaw



W dniu 2011.11.04 22:59, Jackare pisze:
> Skrzypiące zawiasy zamykanej bramy garażu sprawiają że ciarki
> rozchodzą się po całym kręgosłupie. Przeczucie czegoś złego, czy
> czegoś niesamowitego co być może się dziś wydarzy ?
> Jakiś wewnętrzny imperatyw każe usiąść na siodełku i po prostu
> posiedzieć przed odpaleniem silnika. Wzrok omiata znane szczegóły:
> licznik, manetki, klamki, wystające spod osłon kierownicy mocowania szyb.
> Ostre jesienne słońce zaczyna grzać czarny pancerz skórzanej kurtki
> zmuszając w końcu do zrobienia czegoś. Zpowrotem do garażu czy na
> asfalt? Na asfalt. Zrobić rundkę po okolicy i do domu. Znowu ten
> dreszcz niepokoju na kręgosłupie.
> Stacyjka, przycsk rozrusz.... ups przecież już od roku nie działa.
> Czubek buta na kopke. Dwa słabe, jeden mocny i silnik starej vespy
> zaskakuje swoim brym-bym-bym. Niebieski dymek kręci znajomo w nosie.
> Kilka ruchów manetką, jedynka, ruszamy dwójkatrójka, jazda. Myśli i
> niepokój zostają pod garażem, resztki rozważań zastępuje instynkt.
> Wyostrza się wzrok, radar słuchu wyłuskuje z pomiędzy pracy
> dwusuwowego silnika inne odgłosy ważne, nieważne i nie wiadomo jakie.
> Chłodny wiatr omiata twarz, chce wcisnąć się pod kask, ale nie mogąc,
> przyjemnie pogwizduje na jego krawędziach. Ciało, dłonie, stopy, tyłek
> - wszytko to przyrasta do niewielkiego skutera i lekko drżąc balansuje
> po szaro-czarnej wstążce asfaltu.
> Czerwone światło. Szare twarze w stojącym obok autobusie. Nieostre i
> nieco zniekształcone wibracjami okien wielkiej metalowej puszki.
> Wiszący w powietrzu ciężki kleks spalin diesla. Znowu ruch. Na
> światłach pierwszy, potem odstawiony przez dżokejów w focusach,
> civicach i oplach.
> Krótka walka z koleinami, skręt w prawo, skręt w lewo. Znajome ulice,
> zaułki, mijane po raz stoniewiadomoktóry twarze zawsze tych samych
> zdegenerowanych lokalesów. Rozluźnienie. Zza ściany instynktownego
> skupienia dobiega do świadomości jakiś blues. Ni to Riedel, ni to
> Niemen, ni to Nalepa.
> Bluesowy zaśpiew próbuje dopasować się do bzyczącego silnika vespy. O!
> Fajna dupa idzie. Co tam dupa. Motocykl jest jednoosobowy. Każdy. I
> żaden dodatkowy balast nie jest tu potrzebny choćby był nie wiem jak
> blodnwłosy i długonogi.
> Dziura, hamulec, unik gaz, znów fajna dupa ale tamta pierwsza
> fajniejsza była, liście przy krawężniku, dużo liści - trzeba minąć bo
> może woda pod nimi, ty debilu w puszce nie tak blisko , czekaj kurka
> blaszka to ci na światłach się niezły opierdol przytrafi. Światła,
> debil w puszce okazuje się być wiekowym księdzem, nauka kultury na
> drodze nie dochodzi do skutku. Jesienne słońce szybko się chowa.
> Jeszcze kilka uliczek i do garażu. Chłodno się robi, pęcherz dopomina
> się o swoje prawa.Zielone światło, noga postawiona na podeście trochę
> ścierpła i zaczyna mrówkować.
> Znów gdzieś z tyłu głowy zaczyna wibrować znany-nieznany blues. Kto
> to grał? Co ten tył tak dobija? Przytyło się...Znajomy zjazd w kerunku
> garażu, myśli już ustwiają się wokół tego że taki kawał trzeba
> zpowrotem piechotą, ścierpnięta noga jeszcze troszkę mrówkuje. Może
> jakaś fajna kolacyjka, może potem browarek z kumplami. Hamulec,
> dziura, unik - jak zawsze w tym miejscu. Oczy szukają następnej
> znajomej dziury w szybko zpadającym zmroku. I te światła. O tej porze
> dnia to fikcja. Zakręt w prawo (uwaga na żwirek), kałuża która tu jest
> zawsze - chyba od bitwy pod Grunwaldem, trochę garbów w starym
> asfalcie i jest garaż. Światła, kranik, stacyjka, kask. Blues znika i
> jeszcze bardziej ucieka wgłąb bluesowy wątek. Kto go do cholery grał i
> w ogóle co to za melodia. Nie ważne. Dwa zamki, skrzypienie bramy,
> znajoma mieszanina garażowych zapachów. Ręka szuka wyłącznika, pstryk,
> światło garażowych lamp atakuje źrenice.
> Rozgrzany silnik sprawia że zapach garażu staje się bardziej
> intensywny. Bardziej znany, bardziej namacalny przywołuje do pamięci
> parę napraw wykonywanych w kucki przy motocyklach. Kask ląduje na
> lusterku, blokada unieruchamia kierownicę i skuter staje się jakby
> sparaliżowanym zwierzątkiem łypiącym smutnym skrzywionym okiem
> reflektora.
> Pstryczek od światła, brama która tym razem skrzypi bardziej sennie.
> Swędzienie szyi uwolnionej z kołnierza kurtki. Piętnaście minut
> spcerkiem do domu w lekko wilgotnym powietrzu jesiennego wieczoru.
> Dwóch garażowych sąsiadów też wraca do domu, jeden siedzi na krzesełku
> przed garażem i zaciąga się papierosem. Macha ręką zapraszając na
> szklankę kawy z gruntem. Gdzieś szczeka pies, gdzieś słychać syrenę
> straży pożarnej. Zycie jest piękne...

W dniu 04.11.2011 23:21, Wieslaw pisze:
> fajnie napisane. moze napiszejsz jakies opowiadanie z watkiem i akcja?


np Akcja pod bankomatem ?

--
Arni Toruń
'84 Honda CB 650 SC Jaszczomb
'91 Volvo 940 D24TIC + '88 Burstner 420
'01 Chrysler PT Cruiser 2,4l automat
'99 Mazda 323F 2,0 DiTD

W dniu 2011.11.04 23:21, Arni pisze:
> W dniu 04.11.2011 23:21, Wieslaw pisze:
>> fajnie napisane. moze napiszejsz jakies opowiadanie z watkiem i akcja?
>
>
> np Akcja pod bankomatem ?
>
odpierdol sie i wywal sobie z sygnaturki to zlomowisko. zasmiecasz intenet.

W dniu 06.11.2011 18:58, Wieslaw pisze:
> W dniu 2011.11.04 23:21, Arni pisze:
>> W dniu 04.11.2011 23:21, Wieslaw pisze:
>>> fajnie napisane. moze napiszejsz jakies opowiadanie z watkiem i akcja?
>>
>>
>> np Akcja pod bankomatem ?
>>
> odpierdol sie i wywal sobie z sygnaturki to zlomowisko. zasmiecasz intenet.

a Ty sie z sygnaturki wierdoliłes sam jak widze. W całosci. Albo nie
potrafisz jej skonfigurować, specjalisto od badania nagłowków. Odpisywac
równiez nie potrafisz chociaz program masz taki który robi to poprawnie
nawet za lamerów. Ale jak widac wszystko mozna zepsuc, nawet stalowa kulkę.

--
Arni Toruń
'84 Honda CB 650 SC Jaszczomb
'91 Volvo 940 D24TIC + '88 Burstner 420
'01 Chrysler PT Cruiser 2,4l automat
'99 Mazda 323F 2,0 DiTD

On 2011-11-06, Wieslaw wrote:
>
> odpierdol sie i wywal sobie z sygnaturki to zlomowisko. zasmiecasz intenet.
>
Wieslaw, czemu przerwales leczenie?

--
Artur
ZZR 1200

W dniu 2011-11-06 20:20, AZ pisze:
> On 2011-11-06, Wieslaw wrote:
>>
>> odpierdol sie i wywal sobie z sygnaturki to zlomowisko. zasmiecasz intenet.
>>
> Wieslaw, czemu przerwales leczenie?
>

Zostawil torebke z lekami na bankomacie

--
Kuczu

LOUD BLACK PIPES SAVE LIVES !!
Harley Davidson FXR-C + Buell XB12X

Użytkownik Jackare <123@123.tralala.com> napisał w wiadomości
news:j91n87$hfa$1@node2.news.atman.pl...
> Skrzypiące zawiasy zamykanej bramy garażu sprawiają że ciarki rozchodzą
> się po całym kręgosłupie. Przeczucie czegoś złego, czy czegoś
> niesamowitego co być może się dziś wydarzy ?
> Jakiś wewnętrzny imperatyw każe usiąść na siodełku i po prostu posiedzieć
> przed odpaleniem silnika. Wzrok omiata znane szczegóły: licznik, manetki,
> klamki, wystające spod osłon kierownicy mocowania szyb.
> Ostre jesienne słońce zaczyna grzać czarny pancerz skórzanej kurtki
> zmuszając w końcu do zrobienia czegoś. Zpowrotem do garażu czy na
> asfalt? Na asfalt. Zrobić rundkę po okolicy i do domu. Znowu ten
> dreszcz niepokoju na kręgosłupie.
> Stacyjka, przycsk rozrusz.... ups przecież już od roku nie działa. Czubek
> buta na kopke. Dwa słabe, jeden mocny i silnik starej vespy zaskakuje
> swoim brym-bym-bym. Niebieski dymek kręci znajomo w nosie.
> Kilka ruchów manetką, jedynka, ruszamy dwójkatrójka, jazda. Myśli i
> niepokój zostają pod garażem, resztki rozważań zastępuje instynkt.
> Wyostrza się wzrok, radar słuchu wyłuskuje z pomiędzy pracy dwusuwowego
> silnika inne odgłosy ważne, nieważne i nie wiadomo jakie.
> Chłodny wiatr omiata twarz, chce wcisnąć się pod kask, ale nie mogąc,
> przyjemnie pogwizduje na jego krawędziach. Ciało, dłonie, stopy, tyłek -
> wszytko to przyrasta do niewielkiego skutera i lekko drżąc balansuje po
> szaro-czarnej wstążce asfaltu.
> Czerwone światło. Szare twarze w stojącym obok autobusie. Nieostre i
> nieco zniekształcone wibracjami okien wielkiej metalowej puszki.
> Wiszący w powietrzu ciężki kleks spalin diesla. Znowu ruch. Na
> światłach pierwszy, potem odstawiony przez dżokejów w focusach,
> civicach i oplach. Krótka walka z koleinami, skręt w prawo, skręt w
> lewo. Znajome ulice, zaułki, mijane po raz stoniewiadomoktóry twarze
> zawsze tych samych zdegenerowanych lokalesów. Rozluźnienie. Zza ściany
> instynktownego skupienia dobiega do świadomości jakiś blues. Ni to
> Riedel, ni to Niemen, ni to Nalepa.
> Bluesowy zaśpiew próbuje dopasować się do bzyczącego silnika vespy. O!
> Fajna dupa idzie. Co tam dupa. Motocykl jest jednoosobowy. Każdy. I
> żaden dodatkowy balast nie jest tu potrzebny choćby był nie wiem jak
> blodnwłosy i długonogi.
> Dziura, hamulec, unik gaz, znów fajna dupa ale tamta pierwsza fajniejsza
> była, liście przy krawężniku, dużo liści - trzeba minąć bo może woda pod
> nimi, ty debilu w puszce nie tak blisko , czekaj kurka blaszka to ci na
> światłach się niezły opierdol przytrafi. Światła, debil w puszce okazuje
> się być wiekowym księdzem, nauka kultury na drodze nie dochodzi do
> skutku. Jesienne słońce szybko się chowa. Jeszcze kilka uliczek i do
> garażu. Chłodno się robi, pęcherz dopomina się o swoje prawa.Zielone
> światło, noga postawiona na podeście trochę ścierpła i zaczyna mrówkować.
> Znów gdzieś z tyłu głowy zaczyna wibrować znany-nieznany blues. Kto to
> grał? Co ten tył tak dobija? Przytyło się...Znajomy zjazd w kerunku
> garażu, myśli już ustwiają się wokół tego że taki kawał trzeba
> zpowrotem piechotą, ścierpnięta noga jeszcze troszkę mrówkuje. Może
> jakaś fajna kolacyjka, może potem browarek z kumplami. Hamulec, dziura,
> unik - jak zawsze w tym miejscu. Oczy szukają następnej znajomej dziury
> w szybko zpadającym zmroku. I te światła. O tej porze dnia to fikcja.
> Zakręt w prawo (uwaga na żwirek), kałuża która tu jest zawsze - chyba
> od bitwy pod Grunwaldem, trochę garbów w starym asfalcie i jest garaż.
> Światła, kranik, stacyjka, kask. Blues znika i jeszcze bardziej ucieka
> wgłąb bluesowy wątek. Kto go do cholery grał i w ogóle co to za
> melodia. Nie ważne. Dwa zamki, skrzypienie bramy, znajoma mieszanina
> garażowych zapachów. Ręka szuka wyłącznika, pstryk, światło garażowych
> lamp atakuje źrenice. Rozgrzany silnik sprawia że zapach garażu staje
> się bardziej intensywny. Bardziej znany, bardziej namacalny przywołuje
> do pamięci parę napraw wykonywanych w kucki przy motocyklach. Kask
> ląduje na lusterku, blokada unieruchamia kierownicę i skuter staje się
> jakby sparaliżowanym zwierzątkiem łypiącym smutnym skrzywionym okiem
> reflektora. Pstryczek od światła, brama która tym razem skrzypi bardziej
> sennie. Swędzienie szyi uwolnionej z kołnierza kurtki. Piętnaście minut
> spcerkiem do domu w lekko wilgotnym powietrzu jesiennego wieczoru.
> Dwóch garażowych sąsiadów też wraca do domu, jeden siedzi na krzesełku
> przed garażem i zaciąga się papierosem. Macha ręką zapraszając na
> szklankę kawy z gruntem. Gdzieś szczeka pies, gdzieś słychać syrenę
> straży pożarnej. Zycie jest piękne...

Nie wiem co chciałeś przekazać potomnym. Ja jedyne co z tego zrozumieałem
to, że nie lubisz dup. Pedał?

--
Grzybol

Dnia Fri, 4 Nov 2011 22:59:28 +0100, Jackare napisał(a):

> Skrzypiące zawiasy zamykanej bramy garażu sprawiają że ciarki rozchodzą się
> po całym kręgosłupie. Przeczucie czegoś złego, czy czegoś niesamowitego co
> być może się dziś wydarzy ?
> Jakiś wewnętrzny imperatyw każe usiąść na siodełku i po prostu posiedzieć
> przed odpaleniem silnika. Wzrok omiata znane szczegóły: licznik, manetki,
> klamki, wystające spod osłon kierownicy mocowania szyb.
> Ostre jesienne słońce zaczyna grzać czarny pancerz skórzanej kurtki
> zmuszając w końcu do zrobienia czegoś. Zpowrotem do garażu czy na asfalt? Na
> asfalt. Zrobić rundkę po okolicy i do domu. Znowu ten dreszcz niepokoju na
> kręgosłupie.
> Stacyjka, przycsk rozrusz.... ups przecież już od roku nie działa. Czubek
> buta na kopke. Dwa słabe, jeden mocny i silnik starej vespy zaskakuje swoim
> brym-bym-bym. Niebieski dymek kręci znajomo w nosie.
> Kilka ruchów manetką, jedynka, ruszamy dwójkatrójka, jazda. Myśli i niepokój
> zostają pod garażem, resztki rozważań zastępuje instynkt. Wyostrza się
> wzrok, radar słuchu wyłuskuje z pomiędzy pracy dwusuwowego silnika inne
> odgłosy ważne, nieważne i nie wiadomo jakie.
> Chłodny wiatr omiata twarz, chce wcisnąć się pod kask, ale nie mogąc,
> przyjemnie pogwizduje na jego krawędziach. Ciało, dłonie, stopy, tyłek -
> wszytko to przyrasta do niewielkiego skutera i lekko drżąc balansuje po
> szaro-czarnej wstążce asfaltu.
> Czerwone światło. Szare twarze w stojącym obok autobusie. Nieostre i nieco
> zniekształcone wibracjami okien wielkiej metalowej puszki. Wiszący w
> powietrzu ciężki kleks spalin diesla. Znowu ruch. Na światłach pierwszy,
> potem odstawiony przez dżokejów w focusach, civicach i oplach.
> Krótka walka z koleinami, skręt w prawo, skręt w lewo. Znajome ulice,
> zaułki, mijane po raz stoniewiadomoktóry twarze zawsze tych samych
> zdegenerowanych lokalesów. Rozluźnienie. Zza ściany instynktownego skupienia
> dobiega do świadomości jakiś blues. Ni to Riedel, ni to Niemen, ni to
> Nalepa.
> Bluesowy zaśpiew próbuje dopasować się do bzyczącego silnika vespy. O! Fajna
> dupa idzie. Co tam dupa. Motocykl jest jednoosobowy. Każdy. I żaden
> dodatkowy balast nie jest tu potrzebny choćby był nie wiem jak blodnwłosy i
> długonogi.
> Dziura, hamulec, unik gaz, znów fajna dupa ale tamta pierwsza fajniejsza
> była, liście przy krawężniku, dużo liści - trzeba minąć bo może woda pod
> nimi, ty debilu w puszce nie tak blisko , czekaj kurka blaszka to ci na
> światłach się niezły opierdol przytrafi. Światła, debil w puszce okazuje się
> być wiekowym księdzem, nauka kultury na drodze nie dochodzi do skutku.
> Jesienne słońce szybko się chowa. Jeszcze kilka uliczek i do garażu. Chłodno
> się robi, pęcherz dopomina się o swoje prawa.Zielone światło, noga
> postawiona na podeście trochę ścierpła i zaczyna mrówkować.
> Znów gdzieś z tyłu głowy zaczyna wibrować znany-nieznany blues. Kto to
> grał? Co ten tył tak dobija? Przytyło się...Znajomy zjazd w kerunku garażu,
> myśli już ustwiają się wokół tego że taki kawał trzeba zpowrotem piechotą,
> ścierpnięta noga jeszcze troszkę mrówkuje. Może jakaś fajna kolacyjka, może
> potem browarek z kumplami. Hamulec, dziura, unik - jak zawsze w tym miejscu.
> Oczy szukają następnej znajomej dziury w szybko zpadającym zmroku. I te
> światła. O tej porze dnia to fikcja. Zakręt w prawo (uwaga na żwirek),
> kałuża która tu jest zawsze - chyba od bitwy pod Grunwaldem, trochę garbów w
> starym asfalcie i jest garaż. Światła, kranik, stacyjka, kask. Blues znika i
> jeszcze bardziej ucieka wgłąb bluesowy wątek. Kto go do cholery grał i w
> ogóle co to za melodia. Nie ważne. Dwa zamki, skrzypienie bramy, znajoma
> mieszanina garażowych zapachów. Ręka szuka wyłącznika, pstryk, światło
> garażowych lamp atakuje źrenice.
> Rozgrzany silnik sprawia że zapach garażu staje się bardziej intensywny.
> Bardziej znany, bardziej namacalny przywołuje do pamięci parę napraw
> wykonywanych w kucki przy motocyklach. Kask ląduje na lusterku, blokada
> unieruchamia kierownicę i skuter staje się jakby sparaliżowanym zwierzątkiem
> łypiącym smutnym skrzywionym okiem reflektora.
> Pstryczek od światła, brama która tym razem skrzypi bardziej sennie.
> Swędzienie szyi uwolnionej z kołnierza kurtki. Piętnaście minut spcerkiem do
> domu w lekko wilgotnym powietrzu jesiennego wieczoru. Dwóch garażowych
> sąsiadów też wraca do domu, jeden siedzi na krzesełku przed garażem i
> zaciąga się papierosem. Macha ręką zapraszając na szklankę kawy z gruntem.
> Gdzieś szczeka pies, gdzieś słychać syrenę straży pożarnej. Zycie jest
> piękne...

Daj jakiś kontakt bo pytanie mam.

--
pozdrawiam
trud
SR500

Użytkownik trud napisał w wiadomości
news:1ga3ovcfigc90$.1cdfx9pb600ks$.dlg@40tude.net...

> Daj jakiś kontakt bo pytanie mam.
>
> --
> pozdrawiam
> trud
> SR500


602 633 105
--
Jackare
dużo różnych starych złomów

W dniu 04.11.2011 22:59, Jackare pisze:
> Znów gdzieś z tyłu głowy zaczyna wibrować znany-nieznany blues. Kto to
> grał?

Moje pierwsze typy to:
1. John Lee Hooker - Boom Boom
2. Jaromi - Gdybym nie płacił ZUSu