Bohater współczesnych mediów


poniedziałek 14/05/2007
20

Tytuł tego bloga jest, uczciwie przyznaję, zapożyczony. Pochodzi z literackiego tematu pracy magisterskiej z zakresu politologii zaproponowanego pewnemu studentowi. Jak wyłożył jego promotor rzecz cała ma dotyczyć polskich polityków sprawnie poruszających się w obrębie mediów elektronicznych, czyli mających silnie rozwinięty syndrom tzw. „parcia na szkło”.

Nie bawiąc się w tym miejscu w ocenę indywidualnych wypadków chciałem przedstawić „idealny” obraz „bohatera współczesnych mediów” o regionalnym znaczeniu oraz zamieścić poradnik użytkownika dla chcących bohaterm zostać. Nasz bohater musi być przede wszystkim zaufanym lidera wiodącej siły politycznej (kariera od Zera do McGywera nie jest raczej możliwa). W drugiej kolejności Tenże lider wiodącej partii (w skrócie: LWP) musi dać się przekonać do oddania we władanie naszemu Bohaterowi (dalej: B. ) okręgu wyborczego, najlepiej o rozmiarach jednego województwa. Teraz inicjatywa przechodzi całkowicie w stronę B. B. , aby zostać bohaterem współczesnych mediów – czyli samym sobą – musi przyjąć hołd lenny od Prezesa, czy Dyrektora regionalnego medium publicznego, ewentualnie, ustanowić wspomnianym powyżej Dyrektorem, czy Prezesem swojego wasala. Jak ustanawiamy wasala?

Zaczynamy oczywiście od Rady Nadzorczej. Ponieważ wszyscy ludzie, którzy mieli już do czynienia z mediami elektronicznymi zapewne reprezentują „układ” więc brak takich kontaktów działa na korzyść kandydatów. Wybieramy zatem osoby nie związane z mediami, co pozbawia nas też ryzyka, że nagle zaczną uważać, iż otrzymali funkcję ze względu na wiedzę, czy jakieś przymioty osobiste. Na wszelki wypadek, żeby już nie mieli żadnych złudzeń należy zwołać pierwsze posiedzenie Rady Nadzorczej w Warszawie, najlepiej w weekend z soboty na niedzielę. Może i to narusza statut tej, czy innej spółki, ale przecież mając świetlany cel na horyzoncie żaden statut nie będzie nam bruździł! W takim trybie Radę można oczywiście zwołać tylko w wypadku, gdy wszyscy jej członkowie wyrażą na to zgodę.

Skoro Rada Nadzorcza wie gdzie jej miejsce to możemy przeprowadzić uczciwe wybory Prezesa. Prezes oczywiście również nie może reprezentować „układu” bo z układem walczymy, a zatem im mniej wie o mediach elektronicznych tym lepiej. Tu uwaga – żadnych konkursów (sic!) żeby nam się „układ” nie czepiał, że byli lepsi kandydaci niż nasz! Odpowiednio ustawiona Rada Nadzorcza bohatersko podnosi ręce w górę. Nawet jeśli się przy tym rumieni. Teraz skoro nasz B. ma już swojego Prezesa nie musi martwić się o resztę zarządu bo durny zapis w Ustawie o KRRiT mówi, że zarząd może liczyć od 1 (słownie: jednej) do 5 osób. Jednoosobowy zarząd może zatem prowadzić działania dotyczące zarówno programu jak i reorganizacji redakcji, w tym zwolnień pracowników.

Pracownicy oczywiście siłą rzeczy są częścią „układu” bo pracują od jakiegoś czasu, a może i całe zawodowe życie, w medium elektronicznym. Zwolnienie wszystkich i zatrudnienie nowych jest niestety trudne, trzeba zaczem przeprowadzić reedukację załogi. Dla przykładu wyrzucamy dwie – trzy osoby, co powinno tylko wzmocnić nasze działania resocjalizacyjne. Dalej już pójdzie. No, dobrze jeszcze mieć kogoś w Radzie Programowej kto paznokietkami będzie bronił naszego wizerunku, jedynie słusznej linii i nie będzie mu nigdy znikał świetlisty cel sprzed oczu. Jeśli takiej osoby w Radzie Programowej nie ma – to trudno. Rada ma tak małe prerogatywy ustawowe, że może nawet in corpore walić głowami o mury redakcji – nic to nie da.

Skoro męczący proces walki o zostanie bohaterem współczesnych mediów ma nasz (nasza?) B. za sobą pozostaje już tylko pławienie się w dostatkach: W medium jest B. w każdy poniedziałek (bo to dzień poselski więc może przyjechać do okręgu jeśli z niego nie pochodzi), pełni rolę naczelnego komentatora nawet wydarzeń sportowych (co tam). Jeśli ktoś stwierdzi, że B. występuje w medium dwa razy częściej niż wszyscy parlamentarzyści największej formacji opozycyjnej razem wzięci, czy Marszałek do spółki z Wojewodą to i tak może się odwołać przez przysłowiowe okno. Wszak liczy się ogólne wrażenie elektoratu. Wyborcy zaś widząc i słysząc B. co drugi dzień nabierają przekonania, że ten dużo robi dla Regionu. Jeśli spytać zaś o coś konkretnego to potwierdzą, że dużo, a pytający się czepia męża opatrznościowego

Na tym kończę, z nadzieją, że niniejsza refleksja przyda się przywołanemu studentowi. Uwaga: pluralizm jest wartością samą w sobie, o którą w naszym kraju wciąż trzeba walczyć

Ps. Wszelkie podobieństwo do wydarzeń i osób prawdziwych jest całkowicie przypadkowe.

.


Komentarze 20 Dodaj komentarz

 

  1. Jeszcze przydałby się cytat ze znanego kawałka „to nie moje są słowa, to legenda ludowa”;)

       Odpowiedz
    0
    0

  2. tak, tylko niestety to nie legenda czy żart, ale rzeczywistość i powszechna praktyka…

       Odpowiedz
    0
    0

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.


dziewięć − = 5

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>

Moje najnowsze wpisy

 

Marketing i sztuczna inteligencja

środa 06/12/2017
1

Każde działania marketingowe powinny zaczynać się wewnątrz (organizacji, czy jednostki terytorialnej). W czasach upowszechniającego się dostępu do Internetu i mediów społecznościowych w zasadzie nie ma…

czytaj

#DzieńBezPolityków - krótki komentarz o oczywistych skutkach wprowadzenia zakazu

piątek 16/12/2016
2

Wczoraj był protest pod Sejmem. Dziś mamy #DzieńBezPolityków w mediach. W normalnym roku nazywa się to: „Dzień dobrych wiadomości”. ;-) Nie wiem, czy to zauważyliście,…

czytaj

Dlaczego „Wiadomości” TVP są do kitu?

środa 30/11/2016
4

Na początek poszukajmy odpowiedzi na tytułowe pytanie. Dlaczego „Wiadomości” TVP są do kitu? Bo są stronnicze? A kto nie jest? Bo uprawiają nachalną propagandę? Fakt,…

czytaj

Wyjęli mi sukienkę z koszyka… (rzecz o wyprzedażach w sklepach internetowych)

czwartek 18/08/2016
17

Wyobraźmy sobie taką sytuację. Stoimy w kolejce do kasy. Pani pyta: czy zapłacimy kartą, czy gotówką? Dokonujemy bohatersko tego prozaicznego wyboru. Zaglądamy do koszyka i…

czytaj

Komunikacja w dyplomacji (dziwna wojna, zagłada Żydów i Solidarność)

poniedziałek 23/05/2016
4

Podobnie jak każda szanująca się organizacja również państwa mają swoją komunikację wewnętrzną i zewnętrzną. Mają też cele długofalowe, które kolejne rządy, a nawet pokolenia przekazują…

czytaj

Obrona demokracji – kampania społeczna skazana na (nie)powodzenie?

czwartek 19/05/2016
0

Kampanie społeczne w Polsce często straszą. Nie wiem skąd bierze się przeświadczenie, że odbiorca wystraszony więcej zapamiętuje z przesłania. Przypominacie sobie na przykład tego ducha…

czytaj

Błękitny Marsz w czasach social mediów, czyli nie tędy droga

czwartek 12/05/2016
0

Obrazek – sobota 7 maja 2016 roku, pośpieszny przegląd treści na Facebook.com. Większość znajomych: grilluje, trenuje przed biegiem, albo biegnie, łazi po górach, koncertuje albo…

czytaj

Metafor weekendowy (odcinek IV)

niedziela 10/01/2016
0

Tydzień upłynął na dalszej dewaluacji pisania listów. Dyspucie o wolności słowa i luźnych rozważaniach na temat mediów publicznych i mediów narodowych. Do kompletu przyjechał na…

czytaj

Metafor (po) weekendowy (odcinek III)

poniedziałek 04/01/2016
2

Przysnąłem i dlatego „Metafor” dopiero dzisiaj. Zresztą – wczoraj i tak pewnie nikt by go nie przeczytał, bo zaangażowani politycznie czytają tylko i wyłącznie sami…

czytaj

Reforma mediów publicznych w dwóch turach – krok rodzący nadzieję

wtorek 29/12/2015
6

Prawo i Sprawiedliwość wraca po dekadzie do reformowania rynku medialnego. Zaczynając od wymiany obecnych władz mediów publicznych (vide projekt nowelizacji). Oczywiście, gdyby PO i PSL…

czytaj