Stop hejtowi

O wszechobecnym hejcie już pisałam w swoich felietonach i to raczej w tonie kpiąco-drwiącym. Co gorsza, wszyscy już do hejtu się przyzwyczailiśmy, co nie oznacza, że go polubliliśmy, ale zaczęliśmy na niego patrzeć z pobłażaniem traktując mniej więcej na tym samym poziomie określenia hejter – jak dajmy na to – youtuber.

Biję się w piersi, że i mnie raz zacietrzewionej zdarzyło się w komentarzu pod czyimś postem w internecie nazwać jakiegoś polityka głupkiem, chociaż zwykłam swoją dezprobatę określać bardziej finezyjnym językiem.

Od dwu lat w Polsce wyraźnie to zjawsko uległo nasileniu i stało się również przedmiotem analiz naukowych socjologów i innych uczonych gremiów.

Mowa nienawiści stała się też problemem dla Rzecznika Praw Obywatelskich, który zorganizowal właśnie konferencję pt. „Stop hejtowi w sieci”, która odbyła się parę dni temu w Centrum Wielokulturowym w Warszawie.

Ba, gdyby skutki nienawistnej mowy kończyły się na tym, że pan x nazwie pana y idiotą, a ten zrewanżuje mu się, że powinien rozejrzeć za piątą klepką, nie byłoby jeszcze tak źle. Niestety, jak nam to graficznie zilustrowano, język wrogości, to tylko podstawa piramidy. Wyżej znajduje się dehumanizacja, izolowanie, czy demonizowanie pojedyńczych osób, czy grup społecznych. Za tym idą akty dyskryminacji, czy wykluczenia. Stąd już krok do aktów przemocy fizycznej czyli napaści, aktów wandalizmu, zamieszek… Czubek tej piramidy to eksterminacja, czyli zamachy na życie, ludobójstwo, ataki bombowe….

No, więc jak się tak dobrze rozejrzeć, to w Polsce dotarliśmy już na 4 stopień tej piramidy. Ilość napaści zwłaszcza na tle rasowym nieustannie w Polsce rośnie.

Do kogo najczęściej te słowa nienawiści w Polsce kierujemy? A no przede wszystkim przeciw uchodźcom, w dalszej kolejności są : geje i lesbijki, wyznawcy islamu, Romowie, osoby czarnoskóre, feministki i osoby starsze…

Co leży u podstaw takich zachowań? Matką wszystkiego zła jest niestety fatalna edukacja i wychowanie. To w domu i szkole wyrasta strach i lęk przed innością, to tam rodzą się światopoglądy i stereotypy, zaczyna się stygmatyzowanie… Strach powoduje uprzedzenia, brak empatii i współczucia, kategoryzację społeczną….

Nie łudźmy się też, że właściciele popularnych portali społecznościowych zakładają je kierując się tylko pobożnymi intencjami. Każdy hejt czy like przysparza im popularności i napędza reklamy, a więc zysk. Brutalizację języka i obyczajów widzimy już zresztą wszędzie, zwłaszcza w świecie polityki. Na własnym czyli dziennikarskim podwórku widzę, że też dzieje się coraz gorzej. Parę dni temu popularna dziennikarka wyprowadzona z równowagi kopnęła w sądzie i zwymyślała, co prawda niesympatycznego gościa – znanego antysemitę, który pozwał ją do sądu. Taka rzecz jednak jeszcze niedawno byłaby nie do pomyślenia. Tylko patrzeć jak w Sejmie dojdzie do bijatyk.

Jak bronić się przed hejtem? Oczywiście możemy zgłaszać takie fakty administratorowi portalu, wyspecjalizowanym organom pozarządowym, w końcu możemy zgłaszać je policji, czy prokuraturze. Mamy reagować, a nie przypatrywać się wszystkiemu biernie.

Niestety, kiedy tak przysłuchiwałam się panelistom stwierdziłam, że i oni są dość bezradni i nie mogą pochwalić się na polu walki z hejtem większymi sukcesami.

A już dobiła mnie informacja, że w Szczytnie, gdzie autorzy popularnego programu w Polsacie pt. „Nasz nowy dom” odremontowali biednej kobiecie maleńkie mieszkanie, nadprogramowo, po godzinach odnawiając też elewację, „dobrzy” sąsiedzi zniszczyli ją oblewając farbą, a swoje przyjazne uczucia przypieczętowali rzucając kamieniami w okno. Na Fb zaś wylała się fala hejtu pod jej adresem.

Co się z nami stało Polacy? Czy zawsze byliśmy tacy, a tylko internet to ujawnił?

P.S.

Życie niesie dalsze przykłady. W Katowicach powieszono na szubienicach portrety eurodeputowanych. Jak daleko nam od „happeningu”, jak tłumaczyli się  inicjatorzy tego spektaklu,  do realu?