O co chodzi tym Francuzom

Proste rozwiązania jak się okazuje nie zawsze są skuteczne. Mógł się o tym przekonać ostatnio Emmanuel Macron, który jako człowiek nowoczesny i rozumiejący potrzeby czasu, zaczął się martwić ociepleniem klimatu. A kto obecnie we Francji najbardziej psuje powietrze? Nie piece, bo już w znacznym stopniu wyeliminowano tam węgiel, ale właśnie samochody. Kto zatem powinien ponieść koszty wdrażania nowych technologii, elektrycznych samochodów i rozwiązań ekologicznych? Oczywiście winowajcy, czyli posiadacze aut. Proste… Ogłoszona zatem została w drugiej połowie września podwyżka cen paliwa: 6,5 eurocentów na litr diesla, a 2,9 eurocentów na litr benzyny. Niby niedużo, ale w ciągu ostatniego roku ceny tych paliw we Francji wzrosły odpowiednio o 23% i 15%.

Niestety, jak się okazało, była to kropla, która przelała dzban francuskiej cierpliwości i ucho się urwało. Od 3 tygodni mamy na ulicach Paryża, a także w innych miastach bunt, który nazwano rewolucją Żółtych Kamizelek. Podobno przelał się on i do Belgii. Pierwszy protest miał miejsce 17 listopada i polegał głównie na blokowaniu dróg. Potem manifestacje  były już groźniejsze, bo przybrały charakter zamieszek, doszło do starć z policją, palono samochody, uszkodzono nawet zabytkowy Łuk Triumfalny, byli ranni i nawet ktoś zginął.

W chwili, gdy to piszę wiem, że kolejny protest ma być w sobotę, nie wiem natomiast czym to wszystko się wszystko zakończy, a scenariusze mogą być różne. W czym jednak tak naprawdę tkwi źródło tej rewolty, gdzie są jej prawdziwe przyczyny, pomijając fakt, że dołączyły się do niej różne elementy – jak je dawniej nazywaliśmy chuligańskimi czyli chłopcy, których roznosi testosteron. W tym miejscu przypomniało mi się, że latem tego roku napisałam felieton pt. „Francuszczyzna”, w którym opisałam film : „ Twarze, plaże”,… po francusku ten tytuł brzmiał: ” Visages, villages” i mówił o wsiach i małych miasteczkach. Jego autorka Agnes Varda wespół z młodym, 33 letnim, ulicznym graficiarzem, twórcą murali, ukrywającym się pod pseudonimem JR wsiedli w starą furgonetkę i zrealizowali dokumentalny film drogi – portret zanikających powoli francuskich peryferii, które pustoszeją na skutek rozwoju technologii.

No i właśnie, tu jest pies pogrzebany. Bunt Żółtych Kamizelek, to bunt biednej prowincji. Ta prowincja bowiem musi korzystać z samochodów i dojeżdżać do pracy. We Francji, podobnie jak potem w Polsce na skutek rozwoju motoryzacji polikwidowano nierentowne połączenia kolejowe i autobusowe. To prowincja musi płacić głównie koszt tych podwyżek. O pracę jest trudno. Polikwidowano nie tylko kopalnie, ale i wielkie zakłady przemysłowe, które przeniesiono do Azji, a nawet Polski ze względu na tańszą robociznę. W Paryżu, owszem, można obyć się bez samochodu. Sama podczas pobytów w tym mieście poruszałam się prawie wyłącznie metrem.

Na razie protesty we Francji nie mają określonego oblicza politycznego, ani nawet przywódców. Wiadomo jednak, że podchody robi już między innymi na Twitterze Marine Le Pen, przewodnicząca Zjednoczenia Narodowego podlizując się manifestantom i pytając dlaczego mają protestować na Polach Marsowych a nie na Polach Elizejskich, skoro mają tam miejsce zgromadzenia noworoczne, czy te związane z ważnymi wydarzeniami sportowymi. No i protest odbył się bez zezwolenia tam gdzie chciała Le Pen, a skutki dla Paryża jak wiemy były opłakane.

Jak skończy się ta awantura? Czy przycichnie, czy wręcz przeciwnie? Macron początkowo nie chciał ani rozmawiać, ani ugiąć się. Jego popularność jednak dramatycznie spada, a on sam postrzegany jest jak zimny technokrata. Teraz podobno doszedł do wniosku, że trzeba żyć i „końcem świata i końcem miesiąca”…

Sytuacja jest trudna. Nawet najlepszy predigistator nie wzbogaci jednym pstryknięciem palców prowincjonalnej Francji, za to Marine Le Pen może dużo, dużo naobiecywać…

P.S.

A jednak Macron ugiął się. Już   wcześniej  rząd ogłosił zamrożenie cen paliwa na rok, a w poniedziałkowym przemówieniu telewizyjnym  Macron obiecał  podniesienie w przyszłym roku o 100 euro  najniższych płac…. Rozeźlonym Francuzom to jednak nie wystarcza. Związki zawodowe szykują się na następne demonstracje.