Gdybyśmy dajmy na to chcieli zabawić się w dziecinnie prostą zabawę typu zgaduj – zgadula i na podstawie wymienionej rzeczy nazwać kraj jaki mamy na myśli, to pewnie wyglądałaby to tak: szampan? – Francja, makaron? – Włochy, ryż? – Chiny, walc? – Austria, kawior? – Rosja…
A co by tu wymienić takiego, aby skojarzyło się to z Polską? Bigos? Nie, za mało w świecie znany… Pierogi? Też nie – popularne i gdzie indziej. I w tym momencie przychodzi mi na myśl tylko Lech Wałęsa, chociaż obecny rząd robi wszystko, aby Polacy i świat szybko o nim zapomnieli.
Z drugiej strony obecna władza zajęła się intensywnie nadmuchiwaniem balona narodowej pychy. Teraz już prawie wszystko ma słowo narodowe w nazwie, a w reklamach słyszymy: kupuj to, bo polskie, czyli najzdrowsze i najlepsze na świecie… Powoli, acz systematycznie jesteśmy oplątywani pajęczą nicią, która ma nas odgrodzić od świata, bo przecież najważniejsze jest to, co dzieje się u nas…
Parę dni temu, a dokładnie 9 marca przysłuchiwałam się debacie historyków na Uniwersytecie Warszawskim, którzy mówili o tym jak wyglądał ów słynny rok 1968 w Europie. Szczególnie gwałtowny przebieg miały wypadki między majem a lipcem we Francji. Protesty te doprowadziły do kilkutygodniowego strajku powszechnego, który sparaliżował cały kraj. Z biegiem czasu do studentów przyłączyli się robotnicy, a następnie także inne warstwy społeczeństwa. Ostrze protestów skierowane było przede wszystkim przeciwko rządom gaulistowskim, a także przeciwko kapitalizmowi, imperializmowi i tradycjonalistycznemu społeczeństwu. Jak mizernie malują się protesty polskich studentów wobec tego co działo się w Czechosłowacji! Zmieniono tam nie tylko rząd, ale domagano się zniesienia cenzury, a nawet wystąpienia z Układu Warszawskiego. W sierpniu wkroczyły tam wojska radzieckie w liczbie ponad 600 tys. żołnierzy wspomagane przez „bratnie kraje” w tym i przez Polskę. W zamieszkach zginęło 108 osób, chociaż formalnie partia postanowiła nie stawiać oporu. Później zaczęło się „dokręcanie” śruby i wycofywanie ze wszystkich zdobyczy Praskiej Wiosny.
A my, Polacy co sobie urządziliśmy w 1968 roku? Ano wewnętrzną walkę partyjnych stronnictw o władzę i antysemicką hecę – akcję wysiedlania z Polski tej resztki Żydów, która ocalała w holocauście. Żaden inny kraj nie wpadł na taki pomysł tylko właśnie Polska. Dlaczego?
12 marca nasz prezydent Andrzej Duda spotkał się z mieszkańcami Kamiennej Góry, gdzie w ferworze swojego przemówienia stwierdził, że Polska straciła swoją niepodległość na 123 lata, a teraz się mówi, że Unia Europejska jest najważniejsza. Najważniejsza jest nasza niepodległość – podkreślał.” My nie mamy już żadnego wpływu i nie decydujemy o sobie, bo teraz gdzieś daleko, w odległych stolicach, decyduje się o naszych sprawach, to tam zabiera się pieniądze, które my wypracowujemy i tak naprawdę pracujemy na rachunek innych”. Myślę, że w Kamiennej Górze i nie tylko, bo takie słowa rozchodzą się daleko, wiele osób osłupiało, bo nawet małe dzieci wiedzą, że Unia nam dopłaca, abyśmy nadgonili różne opóźnienia w rozwoju, co więcej jesteśmy największym beneficjentem.
Kiedyś w dzieciństwie czytałam o okrutnych zabawach chłopców, którzy łapali żaby-ropuchy, wkładali im w tylną część ciała słomkę i dmuchali, aż żaby nadymały się do monstrualnych rozmiarów, a potem pękały.
Obawiam się, że to nadymanie polskiego ego, tej polskiej godności i honoru może również skończyć się wielkim hukiem.
