Kilka dni temu na ekrany wszedł film Janusza Kondratiuka „Jak pies z kotem”, nagrodzony na 43 Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni za role Olgierda Łukaszewicza i Aleksandry Koniecznej.
To nie jest prosty film dla masowego widza. Dystrybutorzy reklamują go jako dramat komediowy. Takie ujęcie uznałabym jednak za spore uproszczenie.
„Jak pies z kotem” opowiada historię pokręconej braterskiej miłości i zawiera sporo autobiograficznych wątków. Nie zdziwiłabym się, gdyby reżyser Janusz Kondratiuk za pomocą tego obrazu rozprawił się z problemem śmierci swego starszego brata – reżysera Andrzeja Kondratiuka – w ramach artystycznej psychoterapii.
Alter ego Janusza Kondratiuka – Robert Więckiewicz – doświadcza na oczach widzów gigantycznej lekcji pokory. Jeden telefon stawia w kilka sekund jego dotychczasowe życie na głowie. Okazuje się, że starszy brat, z którym od kilku lat nawet się nie widział – właśnie stracił przytomność i trafia do szpitala. Rozpoznanie: udar mózgu.
Dalsze wydarzenia są konsekwencją tej diagnozy. Jest zderzenie z niewydolnym systemem polskiej ochrony zdrowia, jest niefrasobliwa bratowa, która nie potrafi zorganizować opieki nad ciężko chorym mężem i wrażliwym artystą, jest trudna decyzja o opiece nad umierającym człowiekiem w domu. Powoli przechodzimy na fizjologiczną stronę życia.
Widza czeka w tej opowieści spotkanie z ekstremalnymi emocjami, z napadami zwyczajnej agresji i chamstwa, z artystycznym uwzniośleniem i prozą codzienności. Jest miłość, cierpienie, bezradność wobec sytuacji ostatecznych, jest szaleństwo i próba przygotowania się do śmierci.
W takiej atmosferze dochodzi do reakcji paradoksalnych. Ekstremalne wydarzenia zbliżają braci. Łączy ich trudna rodzinna historia z Kazachstanem i Syberią w tle, a artystyczne pojmowanie świata pozwala na wspólne doświadczenie nieskrępowanej wolności. W pewnym sensie przełamują wspólnie biblijny mit Kaina i Abla.
Jeśli do kompletu dodamy wspaniałe – moim zdaniem – kreacje Roberta Więckiewicza, Olgierda Łukaszewicza, Aleksandry Koniecznej i Bożeny Stachury, a także dobitne zdjęcia Witolda Płóciennika i nastrojową muzykę Bartłomieja Gliniaka, to otrzymamy wspaniały artystyczny produkt. Uważam, że duży ekran i dolby surround wynagrodzą efektami tym, którzy wybiorą się do kina.
https://www.filmweb.pl/film/Jak+pies+z+kotem-2018-801951
