Doktor, szeryf i mp3

Wczoraj dowiedziałem się kim jest Pan dr Alek Tarkowski. O Jego istnieniu poinformował mnie – oczywiście na FB – bardzo szanowany przeze mnie Piotr, który napisał: „Gratulacje dla SZERYFA”. Przeczytałem i pomyślałem: „Boże! Piotr zwariował od tej miłości do FC Barcelony?”. Jednak kliknąłem w link i już wszystko wiedziałem (cóż za cudowne czasy!!!).

Szanując zatem poglądy Pana Tarkowskiego ( o których poniżej), nieśmiało zauważam, że przekaz nagrodzonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego programu „Bądź świadomy”, jest zupełnie inny niż był uprzejmy zauważyć Pan Doktor.

By przybliżyć Jego poglądy, posłużę się cytatem ze strony internetowej stacji Tok FM (www.tokfm.pl):

„- Mam problem z kulturą w sieci, która wyłania się z tej decyzji. Wyłania się taki obraz, że w innych sferach ministerstwo zauważa twórców, a jeśli chodzi o internet to mamy do czynienia z ugorem, twórców nie ma. I najlepsze co możemy nagrodzić to taki projekt szeryfa - komentował dr Alek Tarkowski, socjolog internetu, dyrektor Centrum Cyfrowego Projekt: Polska.

Jak podkreślał gość „Komentarzy Radia TOK FM”, podstawowy przekaz jaki wyłania się z programu „Bądź świadomy” jest taki, że „ściągając muzykę z nielegalnych źródeł okradasz swoich ulubionych artystów”.

Koniec cytatu.

Nie wiem czy Pan Doktor był uprzejmy uczestniczyć w jakimś moim spotkaniu, ale by uniknąć na przyszłość nieporozumień chcę w kilku zdaniach napisać o co chodzi w tym programie.

Podczas moich spotkań z młodzieżą opowiadam im jak powstają nagrania muzyczne, film, gra komputerowa, fotografia czy książka. Z racji moich zainteresowań oraz wykonywanego zawodu najwięcej czasu poświęcam na muzykę. Opowiadam, jaki to żmudny proces, ile wysiłku należy włożyć w to by dzieło powstało. Ile potrzeba talentu, pracy, a często i szczęścia by odnieść sukces. Mówię również o tym, że jednym kliknięciem w ikonę „download” można pozbawić TWÓRCĘ jego dorobku. Tłumaczę również młodym ludziom jakie niebezpieczeństwa niesie z sobą ”ściąganie” własności intelektualnej bez kontroli. Tłumaczę co to są komputery „zombie”, w jaki sposób unikać przypadkowych kontaktów w sieci i czym to grozi. Jaką wartość mają na czarnym internetowym rynku kontrolowanie kont graczy sieciowych. Wreszcie pokazuję młodzieży jak w legalny sposób korzystać z własności intelektualnej. Mówię, że jest Linux – jeżeli mamy obrzydzenie do Windowsów, a korzystamy z „peceta”. Mówię gdzie odnaleźć muzykę w sieci, która umieszczona jest tam legalnie. Gdzie można muzykę kupić i że to nie jest wcale jakiś wielki wydatek. Na koniec apeluję o to byśmy dali artystom spokojnie pracować ponieważ są naszym dobrem narodowym, które powinniśmy chronić.

Każde z moich spotkań rozpoczynam: „Przyszedłem tu nie po to by Was straszyć, ale po to by Was poinformować! Stara rzymska zasada głosi: „Ignorantia legis non excusat” (nikt nie może szukać usprawiedliwienia dla swoje czynu z powodu nieznajomości prawa). Ponieważ w szkole niewiele Wam o tym mówią, media też zajmują się ciut inną tematyką, chcę podzielić się swoją wiedzą byście BYLI ŚWIADOMI”. A wybór należy do Was”.

Zatem przekaz moich spotkań jest następujący:

- internet jest najwspanialszym wynalazkiem XX wieku,

- trzeba z niego korzystać, ponieważ przynosi nam mnóstwo korzyści,

- należy korzystać z niego w ramach prawa, ale to prawo już teraz daje nam mnóstwo możliwości, choć nie jest doskonałe

- dystrybucja własności intelektualnej nie nadąża jednak za zmianami w sieci i dlatego trzeba podjąć duży wysiłek prawny i organizacyjny by to zmienić,

- to, że coś bardzo lubimy i chcemy to mieć nie oznacza, że z braku funduszy musimy to ukraść,

- dajmy spokojnie pracować artystom i szanujmy ich trud.

Nie wiem czy nazywając mnie „szeryfem” Pan Tarkowski miał bardziej na myśli  urzędnika królewskiego w Anglii czy też wybieralnego stróża prawa w USA, ale obydwa znaczenia bardzo mi schlebiają. Dziękuję!

Tym bardziej, że – dzięki przyjacielowi Google szybko mogłem odnaleźć czym Pan Tarkowski się zajmuje. I ku mojej wielkiej radości odkryłem, że również prawem autorskim, bo bez niego Creative Commons nie istnieje! Super!

To pokazuje jak szeroką, interesującą i jeszcze nieodkrytą materią jest własność intelektualna.

By nie przedłużać – dziś kończę ten wpis, a jutro obiecuję pokazać dlaczego zająłem się tym zagadnieniem.

Dziękuję za uwagę