Wydawałoby się, że nie ma nic bardziej dla obu tych, zabetonowanych struktur korzystnego, niż JOWy:
przywoływany do znudzenia przykład Wielkiej Brytanii, gdzie dzięki JOWom scena polityczna została na amen zabetonowana, powinien partyjnemu betonowi miód na serce lać – a nie leje.
Zabetonowana scena, dla zabetonowanych partii, które na betonie najlepiej kręcą te swoje, a … bądźmy eleganccy – piruety!
A jednak nie chcą.
To znaczy zaczęli ostatnio udawać, że chcą, ale tak naprawdę, nie chcą za cholerę.
Najpierw jednak odpowiem na pytanie „dlaczego nie chcą?”:
Platforma nie chce, bo jest durna, a PiS nie chce – bo jest dla odmiany cwany.
Co, nie zgadzacie się? Że jest odwrotnie?
Akurat w przypadku JOWów odwrotnie nie jest, bo rzecz dotyka nie tylko obu partyj, ale i ich elektoratów.
Wyobraźcie sobie (wiem, jestem wymagający) drodzy Czytelnicy, że w listopadzie mamy wybory przeprowadzone wg JOWów
(tak, to prawda, to jest niemożliwe, bo zabetonowanie polskiej sceny politycznej polega i na tym, że praktycznie nie wolno zmieniać ordynacji, a nawet nie ma zgody na przezroczyste urny, co jest grandą zwykłą i śmierdzi szwindlem na odległość – tu spec podziękowanie dla PO i PSL).
I w tych JOWowych wyborach, PO wystawia samych Sławków Nowaków – spokojnie, to jest przykład i proszę się nie czepiać detali, że Sławek Nowak oczyszczony przez sędziego niezawisłego już w żadnych wyborach nigdy nie wystartuje.
Wystawia więc PO Sławka Nowaka nr1, Sławka Nowaka nr2, Sławka Nowaka nr 3…. i tak aż do Sławka Nowaka nr 460 (bo te typy nie darują i każą nam mieć posłów 460, a nie na przykład 100, bo aparat im wykarmić musimy).
I co robi elektorat PO?
No jak to co: w zwartych szeregach do urn wyborczych maszeruje i głosuje na Sławków Nowaków od numeru 1 do 460 jak leci, a PO bierze wszystko, co jest do wzięcia (tym razem mandaty poselskie mam na myśli).
Bo to taki elektorat jest, który ja określam, jako …a, bądźmy kulturalni:
to są takie Karolaki, Wajdy, Czapińscy, Nehrebeckie, Kuźniary, Salety – no wiadomo o co chodzi.
Teraz PiS wystawia w tych JOWowych wyborach samych Adasiów Hofmanów od numeru 1 do 460 (a kto Prezesowi zabroni?!) i znów bez tupania mi tu, bo to jest tylko taki model (kiedy nie utyty).
I co robi elektorat PIS?
No jak to co: pokazuje Adasiowi Hofmanowi i jego Prezesowi … dorośli jesteśmy i wiemy, co im pokazuje.
Oczywiście nie cały elektorat, ale istotna jego część (znam takich, znam) która jest – proszę wybaczyć archaizm – ideowa i takich (…) Adasiów widzieć w sejmie nie chce.
Owszem, są w pisowskim elektoracie takie skunksy, co na Adasia Hofmana nr dowolny zagłosują bez szemrania (choćby dziennikarze komercyjnie niepokorni – konsekwentnie promuję określenie swojego autorstwa), ale to do wzięcia „wszystkiego co się PiSowi należy” – nie wystarczy i wynik tej zabawy w JOWy byłby dla PiS – przerąbany:
w znacznej części JOWów Adasie nr jakiś tam przegrywają z jakimiś przyzwoitymi lokalsami (może być szanowana nauczycielka albo i lekarz, co po pijaku to tylko śpiewa) i zabetonowana scena się „rozszczelnia” – asymetrycznie do tego, a to byłaby katastrofa (dla pisowskiego aparatu, co to żyje wprawdzie skromniej, niż aparat platformiany, ale to tylko kwestia gorszego miejsca w kolejce do dojnego cyca).
To teraz już, szanowni Czytelnicy rozumiecie dlaczego Platforma jest durna, a PiS cwany?
Nie rozumiecie?
Cóż – zrozumiecie, jak Wam ta kamanda, te Wasze jedne, jedyne życia do reszty zmarnuje.
